คอลัมนิสต์บุญทม วันสูง

โชคไม่ดี ผีหลอก : บุญทม วันสูง

๑.
ที่บริเวณนี้เคยเป็นทุ่งนาติดกับชายป่า ครูคนเก่าคนแก่มักจะเล่าเรื่องนี้ให้ครูที่มาอยู่ใหม่ฟังเสมอ มันเหมือนกับจะเป็นประเพณี หรือเป็นมรดกทางเรื่องเล่าที่ไม่ควรจะหายสาบสูญไป

“ตรงเนินอาคารเรียนปอห้า รวมทั้งทางขึ้นบ้านพักผู้อำนวยการ บ่อน้ำตรงนั้น ตอนขุดมีแต่กะโหลก มันหลุมฝังศพทั้งนั้น ป่าช้าดี ๆ นี่แหละ”

เขาคงจะกลัวว่าครูมาใหม่จะไม่มีอะไรให้นึกกลัวในยามดึก เรื่องเล่าเรื่องนี้จึงเป็นเรื่องเล่ารับน้องอยู่ตลอดไป

๒.
มานอนบ้านพักใหม่ๆ มักจะตื่นขึ้นมากลางดึก แล้วเรื่องเล่าพวกนั้นก็จะคอยหลอกหลอนเป็นเพื่อน บ้านพักครูหลังหน้าโรงเรียนที่ผมเคยอยู่ มันเป็นบ้านไม้สองชั้น เวลาหน้าหนาว ไม้มันมักจะลั่นเอี๊ยดอ๊าดๆ อยู่บ่อย ๆ บางครั้งก็เหมือนกับว่ามีเสียงใครเดินขึ้นบันไดยังไงยังงั้น ทั้ง ๆ ที่ปิดประตูด้านล่างลงกลอนแน่นหนา

ผ่านค่ำคืนสยองขวัญเหล่านั้นมาได้ด้วยเหล้า ดื่มให้มันเมา แล้วก็หลับยาวไปจนถึงเช้าจะดีมาก

แต่บางคืนดันตื่นขึ้นมากลางดึก ฝันว่าฉี่ใส่กอไผ่ แล้วต้องรีบลุกขึ้นมาปล่อยของ เวลาตีสามสิบห้านาที ไม่ขาดไม่เกิน ยิ่งดึกยิ่งสงัดเงียบ เสียงหมาหอน เสียงหรีดหริ่ง เสียงแมวมันติดสัด เสียงโหยหวนยังกะผีเด็ก

ครูรุ่นพี่อีกคนก็มีเรื่องมาเล่า คล้ายกลัวว่าเรื่องผีในหัวครูใหม่มันจะน้อยไป

“บ้านหลังที่เอ็งอยู่ มีครูผู้หญิงเคยผูกคอตายมาแล้ว”

บ้านพักครูหลังนี้มีอายุไม่ต่ำกว่าสามสิบปี มันอาจจะมีจริงๆ หรือไม่อย่างนั้นก็เป็นแค่เรื่องอำในวงเหล้า

“ขนาดครูแอ๊ดว่าแน่ๆ สักยันต์เต็มตัว ยังเคยถูกผีมันลากแขนวิ่งรอบบ้านมาแล้ว”

นอนไม่หลับ ประสาทมันจะแดกเอา ตอนนั้นยังเป็นครูหนุ่ม อะไรๆ ก็เลยยังไม่แก่กล้า

๓.
ไปอ่านมาจากที่ไหนไม่รู้ เขาว่าผีมันกลัวคนเปลือยกาย เมามาจากหอประชุม เดินเลาะอาคารอนุบาลจนมาถึงบ้านพัก เปิดไฟทิ้งไว้ก่อนแล้ว ลงกลอนประตูหน้า ตัดสินใจแก้ผ้าตั้งแต่บันไดขั้นที่หนึ่ง หลุดไปกองทีละชิ้นๆ ยังกะหนังเรทอาร์ เปิดประตูห้อง ข้างบนมีสองห้อง ครูพิทักษ์ไปนอนที่อื่นแล้ว เปิดประตูเอาไว้โล่งโจ้งแบบนั้น ล้มตัวลงนอนโดยไม่มีผ้าผ่อนแม้แต่ชิ้นเดียว

เขาว่าผีมันกลัวคนเปลือยกาย ยิ่งเป็นผีผู้หญิงด้วยแล้ว มันคงอายจนปิดหน้าหนีอย่างแน่นอน

แต่ผมกลับฝันประหลาด ฝันว่ามีหญิงสาวเข้ามาหาที่ห้อง มากอด มาจูบ มาลูบ มาคลำ หญิงในฝันบอกเลขมาให้ชุดหนึ่ง เป็นเลขสามตัว

ก่อนหน้าจะนอนเปลือยกายไม่เคยฝันแบบนี้มาก่อน ใกล้วันหวยออกเสียด้วย ตื่นมากลางดึกรีบจดตัวเลขนั้นไว้บนกระดาษ ลงไปเข้าห้องน้ำข้างล่างทั้งที่ยังโทงเทง กลับมานอนต่อและไม่ฝันอะไรอีก

๔.
ทุ่มเงินไปกับตัวเลขสามตัวงวดนั้นหลายพันบาท ซื้อกับเจ้ามือขาประจำ บนดิน ใต้ดิน ฝากเพื่อนซื้ออีก เผื่อเจ้ามือที่เราเคยซื้อประจำมันเบี้ยว จะได้เงินจากเจ้ามืออื่น

ตั้งแต่แก้ผ้านอน ไม่มีเสียงเดินขึ้นบันไดอีกเลย

ไม่มีหญิงสาวมาเข้าฝันอีก ครั้งนั้นที่เข้าฝัน มากอดมาลูบมาคลำ แล้วก็บอกเลขนั้น คงเป็นการมากล่าวลาและเป็นการหลอกครั้งสุดท้ายอย่างแน่นอน

วันหวยออก ยังจำได้แม่นไม่เคยลืม เลขที่ผีมันมาบอกไว้ ไม่ใกล้ไม่ไกลแม้แต่ตัวเดียว

นี่มันหลอกกันเสียเงินชัด ๆ…

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *