กองบรรณาธิการเหยื่อโกง

ระวัง ! กลโกงโมเดลลิ่ง

ผู้หญิงหลายคนเริ่มต้นอาชีพในวงการด้วยความใฝ่ฝันตั้งแต่เด็ก อยากเป็นดารา อยากอยู่ในโทรทัศน์ อยากอยู่บนจอภาพยนตร์ อยากเป็นคนสวยๆ หนทางหนึ่งของการแสวงหาโอกาสก็ไม่พ้นต้องพึ่งพาโมเดลลิ่ง หรือเรียกง่ายๆ ว่า “หาโมฯ” ซึ่งต้องบอกตามตรงว่า…

“ชั่วมากกว่าดี”

น้องฟ้าอยากเป็นดาราตั้งแต่เด็ก แสวงหาโอกาสจะเข้าวงการบันเทิง เรียกว่าเล่นเฟซเล่นไลน์ เจอใครเป็นโมเดลลิ่ง หรือสามารถจะชักพาเข้าสู่วงการได้ เป็นต้องเพิ่มเพื่อนผูกมิตรหวังจะได้โอกาสในวงการ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เป็นการเสี่ยงภัยต่อการถูกล่อลวงโดยกลุ่มโมเดลลิ่งมิจฉาชีพ ไม่นับการถูกเบี้ยวค่าตัวหรือถูกโกงสารพัดอย่าง บางคนถึงขั้นเสียเนื้อเสียตัว ถูกลวนลามข่มชืนทั้งผู้หญิงผู้ชาย

แล้วแต่ดวงจริงๆ ว่าจะเจอคนดีคนชั่ว

น้องฟ้ามีประสบการณ์ตรงที่โดนมากับตัว โมเดลลิ่งที่ติดต่อด้วยหลอกให้ตนเองไปเรียนการแสดงเพิ่มเติม โดยเก็บเงินล่วงหน้าไปก่อนห้าพันกว่าบาท ซึ่งไม่รวมถึงค่าเดินทาง เพราะต้องไปเรียนการแสดงถึงถนนลาดพร้าว

ทางโมเดลลิ่งติดต่ออาจารย์มาสอนครั้งละ 3 ชั่วโมง โดยทั้งหมดจะต้องเรียน 10 ครั้ง แต่เรียนไปเพียง 3-4 ครั้ง ที่เหลืออาจารย์ไม่มาสอน นักเรียนไปเก้อ หลังจากนั้นจะติดต่อโมเดลลิ่งก็ยาก จนในที่สุดเขาก็หายตัวไป ทั้งที่เคยทำงานกันมาก่อนถึง 2 ครั้ง 2 หน พอบทจะโกงก็โกงกันดื้อๆ ไม่รับผิดชอบ เงินล่วงหน้าที่เรียกเก็บไปก่อนก็สูญ

ย้อนกลับไป น้องฟ้าบอกเล่าว่าผู้ชายคนนี้ไม่เหมือนโมเดลลิ่งคนอื่นๆ ที่เคยเจอมา

“เขาไม่เหมือนโมฯ คนอื่น ที่เวลาเราออกรายการ เขาจะไปให้คำแนะนำ คนอื่จะบอกว่าน้องตอบแบบนี้สิ น้องแต่งตัวแบบนี้ ทำตลกแบบนี้ แต่คนนี้เปล่าเลย นักแสดงต้องไปเอง แต่งตัวเอง จะติดต่อมาแค่ตอนงานเสร็จ จะโทรศัพท์มาบอกว่า น้องโอนตังค์ให้พี่ด้วย”

หลายคนคงเกิดคำถามว่า แล้ววงการนี้หักค่าหัวเยอะไหม น้องฟ้าบอกว่ากรณีออกรายการเกมส์โชว์ สมมุติได้รางวัลหนึ่งหมื่นบาท ทางรายการจะหักภาษีไป เหลือแค่ 9500 บาท จากเงินจำนวนนี้ต้องโอนให้กับโมเดลลิ่งเป็นจำนวน 3000 บาท

“ตอนที่ถูกเทคอร์สเรียนการแสดง หนูก็พยายามติดต่อเขาในทุกช่องทาง โทรไปหาก็ปิดเครื่อง เปลี่ยนเบอร์ เปลี่ยนไลน์ เหมือนว่าเขาบล็อกเรา ก็เลยไปถามที่บริษัทว่าพี่คนนี้ยังเข้ามาที่บริษัทไหม เขาบอกตอนนี้ยังไม่เจอ เพราะตัวคนนั้นเองก็ไม่มีงานมีการอะไร ส่วนอาจารย์ที่สอนการแสดงก็บอกว่า เขามาสอนแล้วไม่ได้เงิน ไม่รู้จะมาสอนทำไม”

ถือเป็นอุทธาหรณ์สำหรับหนุ่มๆ สาวๆ ที่อยากเข้าวงการจนโรคพาร์คินสันกำเริบ (คืออยากเข้าวงการจนตัวสั่น) ควรเลือกติดต่อ รับงาน หรือแม้แต่เลือกเรียนการแสดงกับคนที่มีชื่อเสียงในทางที่ดี สามารถเชื่อถือได้ ตรวจสอบประวัติได้ ลองสอบถามกับคนอื่นๆ ว่าเขามีประวัติอย่างไร อย่าเสี่ยงกับพวกมิจฉาชีพหรือพวกหาเศษหาเลยในวงการที่เต็มไปด้วยการคดโกง การเบี้ยวค่าตัวค่าแรงงานต่างๆ

ไม่ควรจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อแลกกับโอกาสหรือเงื่อนไขบางอย่าง ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าอาจถูกหลอกเสมอ

ขอให้ได้เป็นดาราสมใจนะ…

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *