Author: michaelleahai

ป้ายข้อความขนาดเท่าฝ่ามือติดอยู่หน้าห้องเรียน ข้อความนั้นจงใจให้นักเรียนได้เห็นก่อนจะเข้าห้องเรียน อ่านทุกวันคงจะซึมเข้าไปในจิตสำนึกของเด็กได้มั่งหรอก ครูสงกรานต์ว่าอย่างนั้น “โตไปไม่โกง” เด็กคือความหวังของประเทศชาติ คืออนาคต งานของครูจึงเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ การปลูกฝังจิตสำนึกที่ดีงามเหล่านี้ให้กับเยาวชน มันคือการพัฒนาประเทศชาติในวันข้างหน้า คุณภาพของการศึกษาที่หลายๆ คนพูดกัน คือคุณภาพของนักเรียนเหล่านี้นั่นเอง รวมทั้งครูเองก็ต้องเป็นแม่พิมพ์ที่ดีด้วย

ควักเงินจ่ายไปแล้ว 200 บาทโดยไม่มีใบเสร็จ และไม่บวกภาษีมูลค่าเพิ่ม เอาไปหักภาษีซื้อก็ไม่ได้ คุณสมศักดิ์ขับรถจากมาด้วยความหงุดหงิด เกิดความไม่พึงพอใจต่อระบบราชการไทย นึกไม่อยากยอมรับกฎหมายจราจรบางข้อ นึกไปนึกมา ถึงขั้นอยากต่อต้านเผด็จการรัฐสภา… ขับมาถึงที่ทำงาน จึงระบายอารมณ์กับเพื่อนร่วมงาน “ผมถูกตำรวจรีดไถ เสียเงินไปสองร้อย น่าเสียอารมณ์จริงๆ ผมเป็นพลเมืองดี ไม่น่าทำกับผมแบบนี้เลย”

เริ่มตั้งแต่ตอนเช้า หน่วยงานราชการบางแห่งใช้ระบบสแกนนิ้วกันแล้ว มิค่อยมีปัญหา แต่หลายแห่งที่ยังคงเซ็นชื่อลงสมุดแบบเก่า ก็จะมีสายบ้าง กว่าเจ้าหน้าที่จะมาขีดเส้นก็ยืดหยุ่นกันไปราวครึ่งชั่วโมง เซ็นชื่อมาทำงานตอนเช้า ลงเวลากลับเลยในคราวเดียว เวลากลับที่ลงไว้คือสี่โมงครึ่ง แต่สามโมงก็เผ่นแล้ว สารพัดธุระประดามี ต้องรีบไปรับลูกกลับจากโรงเรียน มีงานที่บ้านตอนเย็น มีนัดหมอ ไปงานเผาศพ ฯลฯ ไม่นับตอนกลางวันที่ออกไปกินข้าวเที่ยง เห็นอีกทีไปเดินเตร็ดเตร่ตามตลาดนัดหรือห้างสรรพสินค้า กว่าจะเข้ามาทำงานก็ปาไปบ่ายสอง

สิบนาทีกลับมารับลูกเนียงแม่ค้าใส่ถุงกรอบแกรบไว้เรียบร้อย เขาไม่ได้สังเกตหรือสงสัยอะไร แม่ค้าน่าซื้อๆ หน้าตาบ้านๆ จะไปคิดอะไรให้มากความ กล่าวขอบคุณแล้วรับของกลับบ้าน มื้อค่ำวันนั้นกินข้าวไม่อร่อย ทั้งๆ ที่แกงคั่วปลาดุกนาหอมกรุ่น ข้าวสวยร้อนๆกลิ่นหอมนวล ตักข้าวใส่ปากคำแรกฉวยลูกเนียงมาปอกเปลือก ได้ลูกเนียงขนาดหัวแม่มือผิวขาวอมเหลือง ยัดใส่ปากทั้งลูกเคี้ยวทันที เขาเผลอด่าออกมา ลูกเนียงอ่อนเนื้อนุ่มขนาดพอขบเคี้ยวกลายเป็นน้ำเนื้อยุ่ยเหมือนวุ้น ผมถามว่าแน่ใจหรือว่าตอนเลือกลูกเนียงเข้าเนื้อแล้ว เขาตอบว่าแน่ใจเพราะลูกโตและแข็งเต่ง กำก็รู้ว่าเนื้อเริ่มแข็ง

“ลองคิดให้ดีๆ นะลูก หากวันนั้นเรารีบแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจ เมื่อเด็กคนนี้ถูกจับอนาคตย่อมดับวูบ ต้องเข้าคุกเข้าตะราง ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือต่อ นอกจากนี้พ่อคิดว่าการจะสอนสั่งเด็กๆ ควรเป็นหน้าที่ของผู้เป็นพ่อแม่มากกว่า เพราะเด็กจะเชื่อฟังและให้ความเคารพมากกว่าที่คนนอกจะสอน ที่สำคัญ การสอนด้วยหลักคำสอนทางศาสนาซึ่งเจ้าตัวเคารพศรัทธาจะทำให้เด็กเชื่อฟังมากขึ้น”

วันนี้ (19 ธค.61) จึงโทรศัพท์ไปขอคืนสินค้ากับทางเซลล์ แต่เขากลับปฎิเสธ ไม่รับคืน แถมยังบอกกับเราว่าแม่เซ็นสัญญาซื้อขายแล้ว ไม่ได้จับมือแม่เซ็น ของที่ขายไม่ใช่ขนม คนขายพูดจาแย่มาก ตอนขอคืนสินค้า พอโทร.ไปที่บริษัท บอกให้โทร.หา ผจก.ฝ่ายขาย เขาก็ปฏิเสธไม่รับคืนแล้วพูดจาแย่ๆ เหมือนเดิม ไม่คืนเงินมัดจำที่จ่ายไปงวดแรก 1,200 (สูนแฮงเด้อ) แถมขู่ว่าแม่เซ็นสัญญาซื้อขายแล้ว พวกมันทำทุกอย่างถูกต้องแล้ว ต้องมีการเซ็นสัญญาด้วยเหรอ ?